Cosmonautica 2.0

Space is our church, the stars our windows, our dreams navigate pathways.

დამოუკიდებელი კოსმონავტიკა

Tuesday, November 15, 2011

პიტერ დიამანდისის კოსმოსური პროგრამის საწყისები [ვიდეო]


პიტერ დიამანდისი 2005 წლის ამ გამოსვლაში საუბრობს იმაზე რომ კოსმოსის კვლევა ჩევნი მორალური [და ჩვენი აზრით გენეტიკური] იმპერატივია, მოყავს პრაქტიკული მიზეზები, რომლებიც იწვევენ კვლევებს და პოტენციური ეგზისტენციალური[საარსებო]  საფრთხეები, რომლებიც ემუქრება პლანეტას და რამაც უნდა შთააგონოს ახალი თაობის მკვლევარი კოსმოსის პრაქტიკული "კოლონიზაციისკენ".
ყველაზე საინტერესო - რაზეც დიამანდისი საუბრობს - არის კოსმოსის კვლევის და ადამიანის კოსმოსში "დაბრუნების" ახალი პარადიგმა. ის ხაზს უსვამს ტემას რომ სახელმწიფო აპარატი არ და ვერ შეძლებს ამ ფუნქციის შესრულებას , რომ სახელმწიფო ბიუროკრატია "კოსმოსიზაციის" პროცესის "დამატორმუზებელია". ის ყველა სახელმწიფო პროგრამას მომაკვდავ დინოზავრებს ეძახის, ნასას ჩათვლით და საუბრობს დაფინანსების ალტერნატიულ წყაროებზე და მოკლედ ხსნის პირადი კოსმოსური პროგრამის გეგმას.
მას შემდეგ ბევრი რამე გაკეთდა და პერიოდულად დავწერთ ხოლმე დამოუკიდებელი კოსმონავტიკის დიამანდისისეული ვერსიის საგასაც.
მანამდე კი შეგიძიათ დატკბეთ პიტერ დიამანდისის მიერ შემოთავაზებული "დიადი ნახტომის" პრეზენტაციის ვიზიონერული და რევოლუციური 16 წუთით.

როგორც დამოუკიდებელი კოსმონავტები ამბობენ:
"Do It Yourself!!..with a little help from your friends"



ვიდეოს ტექსტი:

My mission in life since I was a kid was, and is, to take the rest of you into space. It's during our lifetime that we're going to take the Earth, take the people of Earth and transition off permanently. And that's exciting. In fact, I think it is a moral imperative that we open the space frontier. You know, it's the first time that we're going to have a chance to have planetary redundancy. A chance to, if you would, back up the biosphere. And if you think about space, everything we hold of value on this planet - metals and minerals and real estate and energy - is in infinite quantities in space.
In fact, the Earth is a crumb in a supermarket filled with resources. The analogy for me is Alaska. You know, we bought Alaska. We Americans bought Alaska in the 1850s. It's called Seward's Folly. We valued it as the number of seal pelts we could kill. And then we discovered these things - gold and oil and fishing and timber - and it became, you know, a trillion-dollar economy and now we take our honeymoons there. The same thing will happen in space. We are on the verge of the greatest exploration that the human race has ever known.
We explore for three reasons, the weakest of which is curiosity. You know, it's funded NASA's budget up until now. Some images from Mars 1997. In fact, I think in the next decade, without any question, we will discover life on Mars and find that it is literally ubiquitous under the soils and different parts of that planet.
The stronger motivator, the much stronger motivator, is fear. It drove us to the moon. We literally in fear, with the Soviet Union, raced to the moon. And we have these huge rocks, you know, killer-sized rocks in the hundreds of thousands or millions out there, and while the probability is very small, the impact, figured in literally, of one of these hitting the Earth is so huge that to spend a small fraction looking, searching, preparing to defend, is not unreasonable.
And of course, the third motivator, one near and dear to my heart as an entrepreneur, is wealth. In fact, the greatest wealth. If you think about these other asteroids, there's a class of the nickel iron which in platinum group metal markets alone are worth something like 20 trillion dollars, if you can go out and grab one of these rocks. My plan is to actually buy puts on the precious metal market, and then actually claim that I'm going to go out and get one. And that will fund the actual mission to go and get one. But fear, curiosity and greed have driven us. And for me, this is - I'm the short kid on the right - this was - my motivation was actually during Apollo.
And Apollo was one of the greatest motivators ever. If you think about what happened at the turn of - early 1960s, in - May 25th, JFK said, "We're going to go to the moon." And people left their jobs and they went to obscure locations to go and be part of this amazing mission. And we knew nothing about going to space. We went from having literally put Alan Shepard in sub-orbital flight to going to the moon in eight years, and the average age of the people that got us there was 26 years old. They didn't know what couldn't be done. They had to make up everything - and that, my friend, is amazing motivation. This is a - this is Gene Cernan, a good friend of mine, saying, "If I can go to the moon" - this is the last human on the moon so far - "nothing, nothing is impossible." But of course, we've thought about the government always as the person taking us there.
But I put forward here, the government is not going to get us there. The government is unable to take the risks required to open up this precious frontier. The shuttle is costing a billion dollars a launch. That's a pathetic number. It's unreasonable. We shouldn't be happy in standing for that. One of the things that we did with the Ansari X PRIZE was take the challenge on that risk is OK, you know. As we are going out there and taking on a new frontier, we should be allowed to risk. In fact, anyone who says we shouldn't, you know, just needs to be put aside, because as we go forward, in fact, the greatest discoveries we will ever know is ahead of us. The entrepreneurs in the space business are the furry mammals, and clearly the industrial military complex - with Boeing and Lockheed and NASA - are the dinosaurs. The ability for us to access these resources to gain planetary redundancy - we can now gather all the information, the genetic codes, you know, everything stored on our databases, and back them up off the planet, in case there would be one of those disastrous situations.
The difficulty is getting there, and clearly, the cost to orbit is key. Once you're in orbit, you are two-thirds of the way, energetically, to anywhere - the moon, to Mars. And today, there's only three vehicles - the U.S. shuttle, the Russian Soyuz and the Chinese vehicle - that gets you there. Arguably, it's about 100 million dollars a person on the space shuttle. One of the companies I started, Space Adventures, will sell you a ticket. We've done two so far, we'll be announcing two more on the Soyuz to go up to the space station for 20 million dollars. But that's expensive and to understand what the potential is -(Laughter) it is expensive. But people are willing to pay that! You know, one - we have a very unique period in time today. For the first time ever we have enough wealth concentrated in the hands of few individuals and the technology accessible that will allow us to really drive space exploration. But how cheap could it get? I want to give you the end point. We know 20 million dollars today, you can go and buy a ticket, but how cheap could it get?
Let's go back to high school physics here. If you calculate the amount of potential energy, mgh, to take you and your space suit up to a couple hundred miles, and then you accelerate yourself to 17,500 miles per hour. Remember, that one-half MV squared - and you figure it out. It's about 5.7 gigajoules of energy. If you expended that over an hour, it's about 1.6 megawatts. If you go to one of Vijay's micro-power sources and they sell it to you for seven cents a kilowatt hour - anybody here fast in math? How much will it cost you and your space suit to go to orbit? 100 dollars. That's the price-improvement curve that - we need some breakthroughs in physics along the way, I'll grant you that. (Laughter)
But guys, if the - if history has taught us anything, it's that if you can imagine it, you will get there eventually. I have no question that the physics, the engineering to get us down to the point where all of us can afford orbital space flight is around the corner. The difficulty is that there needs to be a real marketplace to drive the investment. Today, the Boeings and the Lockheeds don't spend a dollar of their own money in R&D. It's all government research dollars, and very few of those. And in fact, the large corporations, the governments, can't take the risk. So we need what I call an exothermic economic reaction in space. Today's commercial markets worldwide, global commercial launch market? 12 to 15 launches per year. Number of commercial companies out there? 12 to 15 companies. One per company. That's not it. There's only one marketplace, and I call them self-loading carbon payloads. They come with their own money. They're easy to make. It's people. The Ansari X PRIZE was my solution, reading about Lindbergh for creating the vehicles to get us there.
We offered 10 million dollars in cash for the first reusable ship, carry three people up to 100 kilometers, come back down and within two weeks, make the trip again. 26 teams from seven countries entered the competition, spending between one to 25 million dollars each. And of course, we had a beautiful SpaceShipOne, which made those two flights and won the competition. And I'd like to take you there, to that morning, for just a quick video.
Video: Pilot: Release our fire.
Richard Searfoss: Good luck. (Applause)
RS: We've got an altitude call of 368,000 feet. (Applause)
RS: So in my official capacity as the chief judge of the Ansari X PRIZE competition, I declare that Mojave Aerospace Ventures has indeed earned the Ansari X PRIZE. (Applause)
Peter Diamandis: Probably the most difficult thing that I had to do was raise the capital for this. It was literally impossible. We went - I went to 100, 200 CEOs, CMOs. No one believed it was done. Everyone said, "Oh, what does NASA think? Well, people are going to die, how can you possibly going to put this forward?" I found a visionary family, the Ansari family and Champ Car, and raised part of the money, but not the full 10 million.
And what I ended up doing was going out to the insurance industry and buying a hole-in-one insurance policy. See, the insurance companies went to Boeing and Lockheed and said, "Are you going to compete?" No. Are you going to compete? No. No one's going to win this thing. So, they took a bet that no one would win by January of '05, and I took a bet that someone would win. (Applause)
So, and the best thing is they paid off and the check didn't bounce. (Laughter)
We've had a lot of accomplishments and it's been a tremendous success. One of the things I'm most happy about is that the SpaceShipOne is going to hang in Air and Space Museum, next to the Spirit of St. Louis and the Wright Flyer. Isn't that great? So a little bit about the future, steps to space, what's available for you. Today you can go and experience weightless flights. By '08, suborbital flights, the price tag for that, you know, on Virgin, is going to be about 200,000. There are three or four other serious efforts that will bring the price down very rapidly, I think to about 25,000 dollars for a suborbital flight. Orbital flights - we can take you to the space station.
And then I truly believe, once a group is in orbit around the Earth, I know if they don't do it I am, we're going to stockpile some fuel, make a beeline for the moon and grab some real estate. (Laughter)
Quick moment for the designers in the audience. We spent 11 years getting FAA approval to do zero gravity flights. Here are some fun images. Here's Burt Rutan and my good friend Greg Meronek inside a zero gravity. People think a zero gravity room, there's a switch on there that turns it off, but it's actually parabolic flight of an airplane. And turns out 7-Up has just done a little commercial that's airing this month. If we can get the audio up?
Video: Woman: For a chance to win the first free ticket to space, look for specially marked packages of Diet 7-Up. When you want the taste that won't weigh you down, the only way to go is up.
Peter Diamandis: That was filmed inside our airplane, and so, you can now do this. We're based down in Florida. Let me talk about the other thing I'm excited about. The future of prizes. You know, prizes are a very old idea. I had the pleasure of borrowing from the Longitude prize and the Orteig Prize that put Lindbergh forward. And we have made a decision in the X PRIZE Foundation to actually carry that concept forward into other technology areas and we just took on a new mission statement: to bring about radical breakthroughs in space and other technologies for the benefit of humanity. And this is something that we're very excited about. I showed this slide to Larry Page, who just joined our board.
And you know, when you give to a nonprofit, you might have 50 cents on the dollar. If you have a matching grant, it's typically two or three to one. If you put up a prize, you can get literally a 50 to one leverage on your dollars. And that's huge. And then he turned around and said, well, if you back a prize institute that runs a 10 prize, you get 500 to one. I said, well, that's great. So, we have actually - are looking to turn the X PRIZE into a world-class prize institute. This is what happens when you put up a prize, when you announce it and teams start to begin doing trials. You get publicity increase, and when it's won, publicity shoots through the roof - if it's properly managed - and that's part of the benefits to a sponsor. Then, when the prize is actually won, after it's moving, you get societal benefits, you know, new technology, new capability. And the benefits to the sponsors is the sum of the publicity and societal benefits over the long term. That's our value proposition in a prize.
If you were going to go and try to create SpaceShipOne or any kind of a new technology, you have to fund that from the beginning and maintain that funding with an uncertain outcome. It may or may not happen. But if you put up a prize, the beautiful thing is, you know, it's a very small maintenance fee and you pay on success. Orteig didn't pay a dime out to the nine teams that went across - tried to go across the Atlantic, and we didn't pay a dime until someone won the Ansari X PRIZE. So, prizes work great. You know, innovators, the entrepreneurs out there, you know that when you're going for a goal, the first thing you have to do is believe that you can do it yourself. Then, you've got to, you know, face potential public ridicule of, that's a crazy idea, it'll never work. And then you have to convince others, so that they can in fact help you raise the funds, and then you've got to deal with the fact that you've got government bureaucracies and institutions that don't want you to move those things forward, and you have to deal with failures. What a prize does, what we've experienced a prize doing, is literally help to short circuit or support all of these things, because a prize credentials the idea that this is a good idea. Well, it must be a good idea. Someone's offering 10 million dollars to go and do this thing.
And each of these areas was something that we found the Ansari X PRIZE helped short circuit these for innovation. So, as an organization, we put together a prize discovery process of how to come up with prizes and write the rules, and we're actually looking at creating prizes in a number of different categories. We're looking at attacking energy, environment, nanotechnology - and I'll talk about those more in a moment. And the way we're doing that is we're creating prize teams within the X PRIZE. We have a space prize team. We're going after an orbital prize.
We are looking at a number of energy prizes. Craig Venter has just joined our board and we're doing a rapid genome sequencing prize with him. We'll be announcing later this fall, about - imagine being able to sequence anybody's DNA for under 1,000 dollars, revolutionize medicine. And clean water, education, medicine and even looking at social entrepreneurship. So my final slide here is the most critical tool for solving humanity's grand challenges. It isn't technology. It isn't money. It's only one thing - it's the committed, passionate human mind.(Applause)

Monday, June 27, 2011

გზა ვარსკვლავებისკენ [1957]



sweet soviet cosmo-propaganda:]
გუშინ ავტვირთეთ გემრიელი მასალა კოსმისტი გოგო-ბიდჟ-ტრანსგენდერებისთვის: ციოლკოვსკი,კოსმოსური სტანციები და ახალი პლანეტების დაპყრობა [1957]


დამატებითი ინფორმაციისთვის: http://tinyurl.com/5tnwh8f





Saturday, April 23, 2011

AD ASTRA!


ვაკოპირებ პოსტს ჩემი ბლოგიდან " liberali.ge"-ზე, 12 აპრილის აღსანიშნად.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Я верю,друзья,Караваны ракет
Помчат нас вперед
От звезды до звезды.
На пыльных тропинках
Далеких планет
Останутся наши следы.

ალბათ ტერაბაიტებია დაწერილი საბჭოთა კავშირზე, მაგრამ ძალიან იშვიათად ლაპარაკობს ვინმე მის კოსმიურ საფუძვლებზე.
ამბობენ, რომ წითელი ოქტომბრის ვარსკვლავიც კი, რომელიც ახალ წლებზე ნაძვის ხის წვერზე აღმოჩნდებოდა ხოლმე - სინამდვილეში არც მეტი არც ნაკლები, ყველაზე სანუკვარი ოცნების, შორეული მარსის სიმბოლო იყო, რომლისთვისაც უნდა მიეღწიათ საბჭოთა კოსმონავტებს,სადაც უნდა გაევლოთ საბჭოთა ტრაქტორებს და სიცოცხლე შთაებერათ "მკვდარი" სამყაროსთვის. "И на Марсе будут яблони цвести.."
ნიკოლაი ფიოდოროვი ჯერ კიდევ მე-19 საუკუნის ბოლოს წერდა, რომ "საყოველთაო სამართლიანობის" აღსადგენად ჩვენ უნდა ვისწავლოთ "მკვდრების გაცოცხლება", რომ ამაში ჩვენ თანამედროვე და მომავლის ტექნოლოგიები დაგვეხმარება. ის თვლიდა, რომ სიკვდილი არაბუნებრივი, უხეში შეცდომაა და ადამიანები მარადიულად უნდა ცხოვრობდნენ. მაგრამ საყოველთაო აღდგომა გამოიწვევდა პლანეტის გადავსებას, ამიტომაც ფიოდოროვი ვარაუდობდა რომ ჩვენ უნდა განვსახლდეთ მთელს მზის სისტემაზე და გადავიქცეთ ცივილიზაციად, რომელიც პლანეტარულ და მზის ენერგიებს იყენებს არსებობისთვის. ის თვლიდა, რომ ადამიანები მდუმარე სამყაროს აუცილებლად გაანაყოფიერებენ სიცოცხლით.
ასეთია კოსმიზმის ფილოსოფიის საფუძვლები.ფიოდოროვის მოწაფემ - კონსტანტინ ციოლკოვსკიმ, სოფელ კალუგაში მცხოვრებმა მეოცნებემ, ჯერ კიდევ 1905 წელს ჩაიხატა დღიურში მომავალი რაკეტის პირველი მაკეტი.
ჩემთვის ყოველთვის ძალიან საინტერესოა, როგორია ცხოვრობდე 1900 იანების რუსეთში, სადაც ჯერ თითქმის არაფერი ის არ არსებობს, რაც დღეს ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრების ტექნოლოგიური რუტინაა და ამ გარემოში იყო ასეთი თანამედროვე და ზოგჯერ უფრო შორსმხედველი ვიდრე 100 წლის შემდეგ- ინტერნეტის, მსოფლიო კინოინდუსტრიისა და გამალებული რობოტიზაციის გარემოცვაში დაბადებული და გაზრდილი ხალხი.
"დედამიწა კაცობრიობის აკვანია, მაგრამ როდემდე შიძლება აკვანში ცხოვრება?"
კოსმიზმი მეფის რუსეთში "დაიწყო" და ვითარდებოდა ახალგაზრდა კომუნისტური ქვეყნის მტკივნეული მშობიარობის პერიოდში. მაგრამ მისი სიყმაწვილის პერიოდში, 20-ან წლებში იქმნება კიდევ ერთი საინტერესო დაჯგუფება ახალგზარდა პოეტების, რომლებიც თავიანთ თავს "ბიოკოსმისტებს" ეძახიან. ეს ახალგაზრდა, უტოპისტი კომუნისტები მოუწოდებენ საბჭოთა კავშირს ტექნოლოგიური გარღვევებისკენ, რათა მათ შეძლონ სიკვდილის და ავადმყოფობების დამარცხება, ჯიუტად იმეორებენ რომ იმორტალიზმის[პირადი და კოლექტიური უკვდავების გარეშე] სოციალიზმი წარმოუდგენელია, საუბრობენ ინტერპლანეტარიზმზე, მოითხოვენ "კოსმოსში თავისუფლად გადაადგილების თავისუფლებას", მოუწოდებენ მოსახლებას გაყინვის, ანაბიოზისკენ, სიკვდილის ასაცილებლად. დღეს ეს იდეა პრაქტიკულად ხორციელდება რიგ ქვეყნებში.
სწორედ ციოლკოვსკის და რუსული კოსმიზმის დიდი ფანი იყო კოროლიოვი, საბჭოთა კოსმოსური პროგრამის მთავარი კარდინალი, პირველი კოსმოსური აპარატების კონსტრუქტორი და გაგარინის გაფრენის ხელმძღვანელი. დოკუმენტურ კადრებში ის ხშირად დგას სადღაც ხრუშოვისა და გაგარინის ახლომახლო.
წარმოიდგინეთ რა საინტერესო იდეური ბაზისი და სტიმული ქონდა საბჭოთა კოსმოსურ პროგრამას. [კოსმიზმი, კომუნისტური "უტოპიზმი"].
ჩვენთვის დღეს ალბათ ძნელი წარმოსადგენია ის შეგრძნება, რომელიც მოყვა პირველი ადამიანის გაფრენას ამ აქამდე აბსოლუტურად შეუცნობელ, ათასი მითებითა და ლეგენდებით დაფარულ ვაკუუმში. ეს ალბათ რელიგიური ექსტაზის მდგომარეობა იყო: სივრცის დამარცხება, საკუთარ ტექნოლოგიებში დარწმუნება, ისტორიის შეგრძნება, პირველი შეხება ამ უსასრულო სივრცესთან, რომელიც გარს გვახვევია და გვყლაპავს და რომელშიც ვცურავთ, როგორც პატარა ქაღალდის გემი უზარმაზარ ოკეანეში, მტვრის ნაწილაკი ატმოსფეროში.
შეიძლება საბჭოთა კავშირისთვის ეს სოციალიზმის და კომუნისტური მეცნიერების გამარჯვებაც იყო, რის პასუხადაც ამერიკელები უკვე იძულებულნი იყვნენ რამე უფრო მეტი გაეკეთებინათ. მიუხედავად იმისა, რომ კოსმონავტიკის მსოფლიო ბუმი სამწუხაროდ ამ სახელმწიფოთაშორისი შეჯიბრით იყო გამოწვეული, მისი რომანტიზმი და მიზნები - წარმოუდგენლად მიმზიდველი და საინტერესოა.
ალბათ ორივე ქვეყნის მეცნიერთა რიგებში გაცნობიერებული თუ გაუცნობიერებელი კოსმისტების არსებობამ განაპირობა ისიც, რომ ამერიკელები [და როგორც ამბობენ საბჭოთა] მილიტარისტების გეგმა: მთვარეზე ატომური ბომბის აფეთქება საკუთარი ძალების დემონსტრაციისთვის, შეიცვალა მთვარეზე ადამიანის დასმის გეგმით. :]
გაგარინის გაფრენა პირველი ნიშანი იყო იმის რომ კაცობრიობა ნელნელა ადის პლანეტარული არსებობის დონეზე. თავიდან ჩვენ ტომებად ვცხოვრობდით და წარმოდგენა არ გვქონდა რა იყო მდინარის ან მთის იქით, შემდეგ ვცხოვრობდით ფეოდალურ სახელმწიფოებად და გვეგონა, რომ დედამიწა ბრტყელია, ოკეანეები იღვრებიან დაბლა უფსკრულებში, სამყაროს კიდეებთან არსებულ კუნძულებზე კი საშიში მითიური არსებები ცხოვრობენ. ქრისტეფორე კოლუმბის მაგვარი მეზღვაურები ფაქტიურად თავისი დროის გაგარინები იყვნენ, როცა მაშინდელი სანავიგაციო სისტემებით გაურკვეველი მიმართულებით მიცურავდნენ.
მეოცე საუკუნის დასაწყისში კი მთელი პლანეტის რუკა დაიხურა და აღმოჩნდა, რომ ჩვენ თვითონ ვართ ძალიან პატარა კუნძული წარმოუდგენლად დიდ სამყაროში.
კოსმიზმის ფილოსოფიის მიხედვით ჩვენი ეხლანდელი მდგომარეობა ბავშვობის ასაკია, როცა ჯერ კიდევ გეშინია და არ შეგიძლია გასცდე ნაცნობ და ახლობელ გარემოს. პირველი კოსმისტების აზრით ადამიანები ევოლუციურად შეიცვლებიან კოსმოსთან ურთიერთობის შედეგად.როგორც კარლ საგანი ამბობდა, ჩვენი შვილები, რომლებიც მიაღწევენ შორეულ ვარსკვლავებს უკვე არ იქნებიან ჩვესავით დედამიწელი ადამიანები, ისინი იქნებიან ჩვენი მსგავსი არსებები, რომლებსაც მუდამ ემახსოვრებათ თავიანთი შორეული სახლი - დედამიწა.
როგორც პირველი თევზები, რომლებმაც მილიონობით წლის წინ პირველად დატოვეს წყალი და შიშით, მაგრამ ჯიუტად ამოდიოდნენ ხმელეთზე-გარდაიქმნენ ცხოველებად ევოლუციის პროცესში, ისე შეგვიძლია წარმოვიდგინოთ ჩვენი აწმყოც და მომავალიც. დღეს ჩვენ ვგავართ ევოლუციის იმ ღრმა, დავიწყებულ წარსულში გაჩენილ არსებებს და მათსავით ფრთხილად, მაგრამ ცნობისმოყვარეობით ვიხედებით გარეთ, ვეჩვევით უსასრულობას, გრავიტაციულ ნულს. უბრალოდ ჩვენი ევოლუციური წინაპრებისგან განსხვავებით მომავლის კოსმისტებს უკვე გვაქვს ათვლის წერტილი - 1961 წლის 12 აპრილი. და გვყავს პირველი ევოლუციური პროტოტიპი - პირველი პრაქტიკული კოსმისტი და ტრანსჰუმანისტი, პირველი ადამიანი, რომელმაც დედამიწელებს აუწყა, რომ ცა არ არის ლურჯი და ლამაზი, კოსმოსის ცა შავი, უსასრულო და საშიშია. [ცაზე ის ლაპრაკობს მატარებელში მიცემულ ინტერვიუში რომელიღაც პოლონური რადიოსთვის]
60-იანი წლების შემდეგ სამწუხაროდ ეს თემა დაიკარგა, ოცნება მოკვდა და თითქოს არც მომხდარა ასეთი სახის დიდი გარღვევები. დღეს ალბათ უკვე ძალიან ცოტა ბიჭი და გოგოა, რომელსაც კოსმონავტობა უნდა, მაგრამ გვინდა თუ არ გვინდა კოსმოსი ნელნელა ბრუნდება სიზმრებსა და ყოველდღიურობაში. ამაზე მოწმობს ერთერთი ყველაზე რევოლუციური მოვლენა - პირველი არასახელმწიფოებრივი, კომერციული კოსმოსური პროექტის დაარსება.
"ვირჯინ გალაქტიკსი" უკვე მომავალი წლიდან წაიყვანს კოსმოსში, გაგარინის მაგვარ ტურნეზე 200ზე მეტ ადამიანს. შემდეგ წლებში ეს რიცხვი სულ უფრო გაიზრდება, ფასები კი სულ უფრო დაეცემა. ამბობენ, რომ ერთი კოსმიური თრიფიც კი სამკმარისია რომ შეგეცვალოს წარმოდგენა სამყაროზე, უფრო ღრმად შეხედო მოვლენებს. სამყაროზე შეხედულების [რეალობის გვირაბის] რადიკალური ცვლილება კი ჩვენი აზრით ზუსტად ის წამალია, რაც ჭირდება ჩიხში შესულ, მილიტარისტულ, მამრულ და შოვინისტურ ნაციონალიზმსა თუ გაბერილ ეგოიზმში ჩაფლულ ჰომო საპიენსების დიდ ნაწილს.
გუშინ ერთერთი თანამედროვე კოსმისტი ჯულიო პრისკო თავის ბლოგზე და ფეისბუქზე წერდა:"On this 50th Yuri's Night, we Cosmists and space enthusiasts should think of going back to space, back to the Moon, and onward to Mars and the stars."
ამავდროულად გუშინ მთელი მსოფლიოს მასშტაბით დაგეგმილი იყო 500-მდე ივენთი, 72  ქვეყანაში - გაგარინის ღამე ამ სახით ძალიან ბევრმა ადამიანმა აღნიშნა.
არ ვიცი ჩვენთან რამდენი ადამიანი არის დაინტერესებული კოსმოსით, კოსმიზმით და ვარსკვლავებით, მაგრამ როგორც ჩვენ ჯერ საერთოდ არ გვცალია ამ თემებისთვის, რამდენადაც იბერიული გაბრწყნინების პროექტზე ვართ გადართულები, მაგრამ განა როგორ გაბრწყინდება იბერია ამხანაგებო თუ მისი ხომალდები ვერ გახლეჩენ ატმოსფეროს. :]
ქართული კოსმოსური პროგრამა შევარდნაძის ხელისუფლებასთან ერთად დაიკარგა ბიუროკრატიულ დოკუმენტებსა და ძველ სატელევიზიო არქივებში.
შევარდნაძე და კოსმოსური პროგრამა
"არალეგალური კოსმონავტიკის" მოძრაობით ჩემი ყოფილი არტ-ჯგუფი თითქოს ცდილობდა კოსმოსური პროგრამის თემატიკის წამოწევას კულტურისა და მენტალური მითების სფეროში 12 აპრილის ყოველწლიური აღნიშვნით,თუმცა ეს მცდელობაც შევარდნაძის კოსმიური პროგრამასავით ჰაერში დაეკიდა.
12 აპრილი ჩემი პერსონალური კალენდრით ახალი წელია. ამიტომაც გილოცავთ ყველას ვისაც გიოცნებიათ კოსმოსზე, ვინც სწავლობთ ამ თემას, ვულოცავ ყველა კოსმისტს და ჩემს მეგობარს, მთელს კაცობრიობას და ანა მანიანის.

Friday, December 17, 2010

21-ე საუკუნის მოქალაქე ასტრონავტები [ვიდეო]

მოკლე, მაგრამ საინტერესო ვიდეო ევოლუციის ახალი, კოსმოსური ეტაპის შესახებ.

იყო თუ არა ნილ არმსტრონგის მიერ მთვარეზე პირველი უსუსური ნაბიჯები ისეთივე დიდი მოვლენა ევოლუციურ განვითარებაში, როგორც ჩვენი თევზი წინაპრების პირველი უსუსური მცდელობები ხმელეთზე გადმოსვლის.
გავხდებით თუ არა ახალ საუკუნეში მოქალაქე ასტრონავტები?
ციოლკოვსკი წერდა დაახლოებით ასეთ რამეს --
"დედამიწა კაცობრიობის აკვანია, მაგრამ შეუძლებელია მუდმივად აკვანში ცხოვრება"

თანამედროვე - აჩქარებული, მზარდი ტექნოლოგიური განვითარების შედეგად,
როცა უკვე გაჩნდა პირველი არა-სახელმწიფო, კომერციული space-ორგანიზაცია
უკვე გაცილებით თამამად შეიძლება საუბარი ამ ტემებზე, ვიდრე წარსულ ათწლეულებში ან ეპოქებში.

ახალი ტექნოლოგიების და უდიდესი ოცნებების შერწყმით - "ევოლუციური აგენტები", მოწინავე დედამიწელები ცდილობენ თვით-ტრანსფორმირებას.
მოხალისეებისთვის ყველა კარი ღიაა.




ვიდეო ეკუთვნის საიტს --> Spacecollective.org

Saturday, October 23, 2010

კიბერნეტიკული მანიფესტი [ვალენტინ ტურჩინი,კლიფ ჯოსლინი]

თარგმანი წიგნიდან "მეცნიერების ფენომენი"
ვალენტინ ტურჩინისა და კლიფ ჯოსლინის -- "კიბერნეტიკული მანიფესტი"

სრული ტექსტის წასაკითხად დააკლიკეთ ქვევით დადებულ ლინკს და გადადით "ქინძაძაზე":



მანიფესტის ავტორთა გვერდი ქსელში: Principia Cybernetica Web


Monday, October 18, 2010

ბრუკლინის დამოუკიდებელი მისიის პირველი ვიდეო


რამდენიმე ბრუკლინელმა მეგობარმა დააარსა კოსმოსის კვლევის საკუთარი, ურბანული პროგრამა, როგორც მათ საიტზე წერია მათ ინტერესებში შედის: "მეცნიერული ექსპერიმენტები, ინჟინერია, დიზაინი და განათლება".

მათივე საიტიდან შეგიძლიათ მხარი დაუჭიროთ შემდეგ მისიას:

ქვემოთ მოყვანილ ვიდეოში კი შეგიძლიათ დატკბეთ პირველი მისიის შედეგებით, რომლისთვისაც გამოყენებული იყო: ერთი ბუშტი, ერთი აიფონი, ერთი HD კამერა

Homemade Spacecraft from Luke Geissbuhler on Vimeo.

Wednesday, December 23, 2009

ასტრონავტი ფერმერი (2006)



ლამაზი, რომანტიკული, ოჯახთან ერთად საყურებელი ფილმი არალეგალური კოსმონავტიკის 100პროცენტიანი თემატიკით:
ფერმერი რომელსაც უნდოდა გაფრენა.
ოჯახის წევრებისგან დაკომპლექტებული კოსმოსური პროგრამა.
ბიუროკრატიული აპარატის პრობლემატიკა.
თვითნაკეთი რაკეტა, სახელად "მეოცნებე".

დაუძახეთ ოჯახის წევრებს ან მეგობარ მოხალისე კოსმონავტებს და უყურეთ. :)



p.s. ჩვენი ოცნებები ახდება მხოლოდ ცაში..

Wednesday, October 28, 2009

Stellarium-- უფასო პლანეტარიუმი საკუთარ კომპიუტერში

სტელარიუმი უფასო, Open Source პროგრამაა.
მინი პლანეტარიუმი - მშვენიერი სახელმძღვანელო და გასართობი ახალგაზრდა კოსმონავტისთვის.

ის ასახავს რეალურ ცას.
600 0000ზე მეტი ვარსკვლავი, მზის დაბნელების სიმულაცია, მეტეორები, დროის მსვლელობის კონტროლი, დამატებითი კატალოგები მილიონობით ვარსკვლავით, პლანეტები და მათი თანამგზავრები, თანავარსკვლავედები მსოფლიოს 11 კულტურის მიხედვით, მრავალენოვანი ინტერფეისი...
სტელარიუმს იყენებენ ნამდვილ პლანეტარიუმებში!

შეგიძლიათ დაამატოთ საკუთარი კოსმიური ობიექტები, სცენარები, თანავარსკვლავედთა გამოსახულებები.


შეიყვანე საკუთარი კოორდინატები და პლანეტარიუმი რეალურ დროში გაჩვენებს მთელი უსასრულო სამყაროს და მილიონობით ვარსკვლავის განლაგებას შენს გარშემო..



პროგრამა ვრცელდება OpenGL ლიცენზიით რაც გულისხმობს იმას რომ პროგრამა უფასოა, მისი გავრცელებაა თავისუფლად შეიძლება ნებისმიერი მიზნით, ნებისმიერ მომხმარებელს შეუძლია გამოიკვლიოს როგორაა დამზადებული პროგრამა, დაშალოს და გააუმჯობესოს და გაავრცელოს გაუმჯობესებული ვარიანტი.

კოსმონავტო!
გადაწერე პროგრამა აქედან.

წაიკითხე პროგრამის მოხმარების შესახებ აქ (english) და აქ (geo).


დააყენე პროგრამა და შეისწავლე სამყარო!
openGL ლიცენზიით იქნება დამზადებული ჩვენი პირველი რაკეტებიც! :)

Sunday, October 18, 2009

კოსმოსური ევოლუცია


by Robert McCall

Tuesday, July 21, 2009

ხვალინდელი ზეცის გმირი

არალეგალური კოსმონავტიკა ლიბერტარიანული პროგრამაა. ის ეფუძნება მტკიცებულებას რომ ნამდვილი თავისუფლება შესაძლებელია მხოლოდ კოსმოსური მასშტაბების გათვალისწინებით. ჩვენი პატარა პლანეტა რომელიც დაყოფილია მამრი ცხოველების მიერ საზღვრებად და დაპირისპირებულ სახელმწიფოებად - ძალიან ძველი და მოსაწყენი სპექტაკლია. საკუთარი თავის გადაფასება და ნამდვილი ეგზისტენციალური რენესასნსი იწყება კოსმოსის უსასრულო მასშტაბების გააზრების შედეგად. ჯერჯერობით კოსმოსი ერთადერთი სივრცეა რომელიც არცერთ სახელმწიფო აპარატს არ ეკუთვნის და არავის შეიძლება ქონდეს მონოპოლია ზეცაზე ჩვენს თავებს ზევით, თუმცა ახლო კოსმოსის სახელმწიფო მონოპოლიზირების პროცესი უკვე დაწყებულია. საომარი პროცესების კოორდინირება თანამგზავრებიდან, საზოგადოებრივი თვალთვალი თანამგზავრებიდან, ატომური იარაღის კოსმოსურ თანამგზავრებზე განთავსების პროგრამა.. ჩვენ თვითონ ვიშენებთ უზარმაზარ პლანეტარულ ციხეს, პლანეტარულ ოსვენციმს პატრიარქალური იერარქიით, უსაზღვრო სახელმწიფო კონტროლით და ჩაკეტილი ზეცით. ამას ასევე ხელს უწყობს ტოტალური ადამიანური შეზღუდულობა და აბსტრაგირების უუნარობა. ტოტალური ამნეზია იმის ტუ სინამდვილეში სად ვართ, რა ცოტა ხნით ვართ და რომ დედამიწა შეუჩერებლივ დაფრინავს კოსმოსში სადაც ნებისმიერ დროს შეიძლება მოხდეს ნებისმიერი ინციდენტი და რომ კოსმონავტიკა არ არის უცნაური ახირება, იმიტომ რომ ჩვენ ყველანი ისედაც ვართ კოსმონავტები რამდენადაც მთელი ცხოვრება ისედაც ვართ კოსმოსში!!!!!

ყოველ დროში არსებობდნენ ადამიანები რომლებიც საკუთარ თავზე იღებდნენ კვლევას და პასუხისმგებლობას ამ კვლევაზე, ყოველ დროში არსებობდნენ ადამიანები რომლებიც გვერდს უვლიდნენ კონტროლის მექანიზმებს და "ცდილობდნენ მოეპარათ ცეცხლი ღმერთებისგან რათა დაებრუნებინათ ის ისევ ადამიანებისთვის."

არალეგალური კოსმონავტიკა ნიშნავს შინაგანი და გარე კოსმოსის კერძო, დამოუკიდებელ კვლევას, ჩვენ ვფიქრობთ რომ თუ ყოველი მეხუთე ადამიანი ერთხელ მაინც დაფიქრდება კოსმისის კვლევის საკუთარ გეგმაზე - ჩვენ მივიღებთ გაცილებით მეტ კრეატიულ და ფანტასტიკურად საინტერესო იდეებს ვიდრე კოსმოსის კვლევის სახელმწიფო პროგრამები, რომლებიც თავისმხრივ ასეტი კერძო კვლევების შედეგად გაჩნდნენ.

ამ გვერდზე ჩვენი იდეების წარმოჩენი გარდა ჩვენ შევეცდებით ერთად შევაგროვოთ მთელი ის "არალეგალური" გამოცდილება რომელიც არსებობს უკვე მსოფლიოში: ავტონომიური ასტრონავტების ასოციაცია, მეოცე საუკუნის დასაწყისის რუსული ბიოკოსმიზმი, რუსული კოსმიზმი, კოსმოსური თემატიკის ფანტასტი მწერლები საინტერესო იდეებით, მოყვარული რაკეტისმშენებლები და ა.შ.

გახდი ხვალინდელი ზეცის გმირი!
გახდი არალეგალი კოსმონავტი!